۵ نکته برای طراحی داشبورد حرفه‌ای

همان‌طور که می‌دانید، داشبورد نمایش گرافیکی داده‌ها و اطلاعات یک شرکت یا سازمان است. در داشبورد از یک سری متن و المان‌های گرافیکی برای نمایش داده‌ها استفاده می‌شود. حالا هر چه طراحی داشبورد حرفه‌ای تر باشد، گویاتر و کاربردی‌تر خواهد بود. به همین منظور در این مطلب می‌خواهیم به ۵ نکتۀ مهم در طراحی داشبورد حرفه‌ای از زبان گرگوری مورن که یک طراح ممتاز تجربۀ کاربری است، اشاره کنیم. با ما همراه باشید.

۱/ راست‌چین کردن داده‌های آماری

اگر در داشبوردتان لیستی از داده‌های عددی دارید، اعداد را راست‌چین کنید و دقت کنید که همۀ اعداد فضای مساوی را اشغال کنند. این کار علاوه بر منظم کردن ظاهر داشبورد، باعث می‌شود که مقایسۀ داده‌ها با هم راحت‌تر شود.

در حالت پیش‌فرض در اکثر فونت‌ها گزینۀ ” Monospace numbers” (که باعث می‌شود اعداد فضای مساوی داشته، در نتیجه فاصلۀ بیشتری با هم داشته باشند و فشرده نباشند) فعال نیست. در این صورت می‌توانید در Sketch یا Figma با استفاده از گزینه‌های OpenType این گزینه را برای فونت فعال کنید.

۲/ فراهم کردن امکان تنظیم و به‌اشتراک‌گذاری داشبورد حرفه‌ای برای کاربران

وقتی می‌خواهید یک داشبورد حرفه‌ای طراحی کنید تا جای ممکن سعی کنید این داشبورد قابلیت تنظیم و اشتراک‌گذاری را برای کاربران داشته باشد. چرا که قاعدتاً این داشبورد یک ابزار تحلیلی و مربوط به یک کار گروهی است.

اگر به کاربر اجازه دهید داشبورد را طبق گزارش‌های خود تغییر دهد، در واقع نیازهای او را برآورده می‌کنید که این باعث رضایت و اشتیاق کاربر برای استفاده از داشبورد می‌شود.

۳/ استفادۀ به جا از نمودار دایره‌ای و نمودار میله‌ای

نمودارهای دایره‌ای معمولاً برای مقایسۀ بزرگی داده‌ها با هم مناسب نیست. به علاوه بهتر است از این نمودار برای داده‌های کمّی به خصوص اگر تعداد متغیرها بیشتر از ۴ یا ۵تاست، استفاده نشود. نمودارهای دایره‌ای بیشتر برای نمایش درصد فراوانی هر داده و زمانی که تنوع داده‌ها زیاد نیستند استفاده می‌شود.

اگر تعداد زیادی متغیر کمی دارید، بهتر است از نمودار میله‌ای افقی یا عمودی (بسته به تعداد گزینه‌ها و اهداف طراحی) استفاده کنید. برای انتخاب نوع نمودار، باید به این فکر کنید که آیا قرار است روی هر آیتم جداگانه تمرکز کنید و تفاوتش با آیتم‌های دیگر را تحلیل کنید، یا قرار است بفهمید کدام آیتم متمایز از آیتم‌های دیگر است.

۴/ توجه به سلسله‌مراتب عناصر

یکی از رایج‌ترین ویژگی‌های یک داشبورد حرفه‌ای (به خصوص به عنوان یک محصول تحلیلی) این است که کاربر بتواند به راحتی و به سرعت به داده‌ها و بخش‌های مختلف با حداقل تعداد تعامل دسترسی داشته باشد تا بتواند به راحتی همۀ اطلاعات مهم را بررسی کند.

در این گونه موارد می‌توانید طبق اصول ترکیب‌بندی پویا (داینامیک) پیش بروید. طبق این ترکیب‌بندی، اطلاعات باید به ترتیب از پراهمیت‌ترین تا کم‌اهمیت‌ترین، بر اساس جریان کاری منحصر به فرد هر کاربر مرتب شوند.

برای طراحی یک داشبورد حرفه‌ای، برای آن یک داستان داشته باشید

توجه به سلسله‌مراتب عناصر در طراحی داشبورد بسیار مهم است. باید مطمئن باشید که کارایی قسمت‌های مختلف داشبورد برای کاربر قابل تشخیص است و کاربر برای پیدا کردن یک قسمت خاص سردرگم نمی‌شود.

یک قانون ساده برای طراحی سلسله‌مراتب برای عناصر این است که در نظر داشته باشید با وجود تفاوتی که در شکل و کارایی عناصر هست، ولی همۀ آن‌ها باید یک مجموعۀ منسجم و یکپارچه را تشکیل دهند.

برای طراحی یک داشبورد حرفه‌ای، برای آن یک داستان داشته باشید. بعد از خود بپرسید که چگونه می‌توانید این داستان را به یک مجموعۀ یکپارچه از واحدهای کوچک‌تر تبدیل کنید. فراموش نکنید هدف سلسله‌مراتب عناصر این است که اطلاعات به روشی سریع، واضح و جامع به کاربر منتقل شود.

۵/ نشان دادن تغییرات آماری و ناهنجاری‌ها 

وقتی قرار است در یک داشبورد حرفه‌ای داده‌ها را به تصویر بکشید، توجه کنید که باید داده‌های مختلف را نسبت به هم و یا وضعیت فعلی یک داده را نسبت به وضعیت گذشته اش نشان دهید.

در واقع باید نشان دهید که متغیرها چگونه با گذشت زمان تغییر کرده‌اند و تفاوت مجموعه‌های مختلف داده‌ها با هم چیست. برای مرتب‌سازی حجم زیادی از داده‌های تاریخی، می‌توانید تغییرات داده‌ها را بر اساس یک نظم خاص نشان دهید. این ویژگی به کاربران می‌گوید که باید در مورد یک مسئله فکری کنند و یا به یک بخش بیشتر دقت کنند. همچنین علاوه بر این که به پیشرفت کاربر کمک می‌کند، اعتبار و کیفیت طراحی را هم بیشتر می‌کند.

به علاوه می‌توانید فیلترهایی را در داشبورد تعریف کنید که کاربر با استفاده از آن‌ها به گزارشی از داده‌های مد نظر خود دسترسی پیدا کنند.

یک ویژگی ممتاز دیگر داشبورد حرفه‌ای، این است که الگوریتم داشبورد خود را طوری طراحی کنید که بتواند ناهنجاری‌های موجود در داده‌ها را تشخیص دهد و به کاربر اطلاع دهد. همچنین بعد از خبر دادن به کاربر، لیستی از اقدامات لازم برای رفع آن را هم به کاربر پیشنهاد دهد. به این شکل که مثلاً اگر بودجۀ یک بخش خاص خیلی سریع تمام می‌شود، کاربر بتواند از پیشنهاد اتوماتیک سیستم که با توجه به شرایط مناسب‌ترین گزینه را انتخاب می‌کند، استفاده کند.

امیدوارم این مقاله که از وب‌سایت دریبل‌دات‌کام برای شما عزیزان ترجمه شده، برایتان مفید بوده باشد. تشکر از همراهی شما.