تکامل دوربین از صفر تا صد
اگر تنها یک اختراع وجود داشته باشد که توانسته باشد دنیای مدرن را به شکل مجسم به تصویری ثابت درآورد، دوربین عکاسی است. هیچ اختراعی نتوانسته تا این حد حس نوستالژیک و یا شور و هیجان به وجود بیاورد. به علاوه مجموعهای از خاطرات گذشته را تا همیشه در یک قاب کوچک برای همه انسانها، زنده نگهدارد. در کنار تمامی داستانهای نهفته در پس این عکسها، دوربین خود به عنوان یک اختراع، داستان خلق خودش را دارد. پدیده ای به نام دوربین، آن هم در این مقیاس، چطور به وجود آمده است؟ وسیلهای که میتواند زمان متوقف شده در یک لحظه را روی کاغذ به تصویر کشد و در سراسر دنیا پخش نماید. ما در این مقاله میخواهیم شما را با سیر تکامل دوربین، این ابزار قدرتمند، و تاریخچه کامل نحوه اختراعش، آشنا کنیم. آنچه در زیر خواهید خواند، از آغاز انجام آزمایشات اولیه برای خلق آن تا آنچه امروز به عنوان وسیله ای ضروری در زندگی ما جای گرفته است، خواهد بود.
در این صفحه میخوانید:
سیر تکامل دوربین
دوربین Abscura
داستان تکامل دوربین، پیش از اختراع آنچه امروز به عنوان یک دوربین میشناسید، به زمانی باز میگردد که برای ثبت وقایع از روشی در دوربین آبسکورا تحت عنوان “دارک چمبر” یا “محفظه تاریک” استفاده میشد. در این روش از یک اتاق مربع کاملاً تاریک با یک سوراخ کوچک درون یک دیوار، کمک گرفته میشده است. نور از بیرون به درون سوراخ کوچک ورود میکرد و تصویری وارونه از دنیای اطراف را بر روی دیوار مقابل میانداخت. به دلیل رفتار ذرات نور یا فوتونها، تصویر وارونه را میشد درک کرد.
از تاریخ دقیق ابداع این تکنیک پروجکشن، اطلاعات دقیقی در دست نیست. آنچه معلوم است این است که هنوز هم هنرمندانی هستند که گاهی از این روش برای ردیابی صحنههای مناظر روبروی خود استفاده میکنند. یا گاهی صرفاً برای جذب مخاطبانی که میخواهند چیزی غیر عادی ببینند، به کار گرفته میشود. مخاطب میتواند برای اولین بار منظره بیرون را از نقطه دید دیگری تماشا کند که تا به امروز نکرده است.
متاسفانه، سالها از ابداع این روش گذشت و این فن آوری پیشرفت خاصی نکرد. چراکه دوربین آبسکورا تا همیشه یک دوربین آبسکورا باقی میماند و تصاویر هرگز به عکسهای ثابت تبدیل نمیشوند. اما با نگاهی به تکنیک به کار رفته، این روش قدیمی به وضوح اصول اولیه عکاسی را تعریف میکند. واقعیتی که به سادگی میتواند سفر ما برای مطالعه در مورد مسیر تکامل دوربین را نشان دهد.
دوربین جعبه چوبی کشویی
تاریخچه ساخت دوربینهای کشویی به سال ۱۸۲۶ بر میگردد. زمانی که نیکفورنیپس از پاریس، ده سال از عمر خودش را صرف تلاش برای گرفتن یک تصویر کرده بود. تصویری دائمی که قرار بود با کمک گرفتن از تکنیک محفظه تاریک دوربین آبسکورا، آن را محقق سازد. او میخواست با استفاده از موادی که با قرارگرفتن در معرض نور تاریک میشوند، این کار را انجام دهد. این اولین تلاش مستمر و جدی برای رسیدن به موفقیت در تاریخچه ثبت شده از داستان تکامل دوربین است. پیش از این هم افرادی بودند که دست به آزمون و خطاهایی در این زمینه زده بودند که قطع به یقین به شکست منتهی شده بود. او و دوستانش در صنعت بینایی سنجی گرد هم جمع شدند و جعبه چوبی و خاص برای این منظور طراحی کردند و سپس آن را ساختند.
جعبهای که تمام ابزار لازم برای موفقیت را در خود داشت. سوراخی سوزنی در انتهای یک بخش، یک محفظه تاریک، و کشویی سرسره مانند که وجه متمایز و خاص این نمونه اولیه بود. این کشو، صفحهای از اسپند، یک آلیاژ فلزی پوشیده شده با قیر ویک ماده روغنی را در درون خود نگه میداشت. اولین بار که نیپس در پشت دوربین خود قرار گرفت، موفق شد با نوردهی ۸ ساعته، اولین و معروف ترین عکسی که در جهان ثبت شده است را از منظره بیرون پنجره اتاق خود بگیرد.
سیر تکامل دوربین ادامه پیدا کرد و پس ازاین موفقیت بزرگ، نیپس با لوئیس داگر مخترع، متحد شد تا بتواند کیفیت این دوربین را بالا ببرد و از این راه کسب درآمد نماید. با مرگ نیپس در سال ۱۸۳۳، داگر به تنهایی مراحل تکمیل این دوربین کشویی را پیش برد و در نهایت در سال ۱۸۳۹ موفق به ساخت دوربینی کارآمد و قابل حمل شد. در پی این موفقیت در همین سال، دوربین داگرئوتیپ برای اولین بار فرآیند عکاسی را در دسترس عموم قرار داد. البته انجام این فرآیند با این دوربین نه تنها ساده نبود و بلکه به دلیل مکانیزم به کار رفته، کمی هم پیچیده میشد.
فرد برای تولید یک تصویر میبایست مراحل لمس یک صفحه مسی با پوششی از نقره را پشت سر میگذاشت تا بتواند لایهای حساس به نور ایجاد کند. در پی این آماده سازی، دوربین باید روی سوژه مورد نظر متمرکز میشد و با برداشته شدن شیشه دید، صفحه مسی در جعبه قرار میگرفت. حالا نوبت برداشته شدن دریچه لنز بود و صفحه مسی حساس به نور، برای حدود ۲۰ ثانیه یا بیشتر، قبل از باز شدن صفحه، با استفاده از بخار جیوه شروع به تصویر برداری از سوژه میکرد. سپس برای مشاده تصویر، در محلولی از نمک قوی تثبیت میشد که این کار در پشت شیشه محافظ صورت میگرفت. علت این امر جلوگیری از خراب شدن تصاویر و سالم نگه داشته شدنشان بود.
مشکل اصلی دوربینهای ساخته شده پیش از این، زمان نوردهی طولانی آنها بود که عملاً فرد را خسته میکرد. سوژه میبایست برای مدت زمان طولانی بدون حرکت در جلوی دوربین مینشست. حتی افرادی بودند که برای آنکه بتوانند بی حرکت بمانند از کمربندهای بریس استفاده میکردند. به همین دلیل مهمترین ماجرایی که باید به دنبال راه حل آن میگشتند، کوتاه کردن این زمان بود.
دوربین کداک براونی
در ادامه تکامل دوربین باید به آغاز قرن بیستم اشاره کنیم که جورج ایستمن در کانون توجه این تکامل قرار گرفت. وی توانست با ساخت اولین فیلم عکاسی در سال ۱۸۸۵، راه را برای تولید دوربینهای کوچکتر و کاربردی تر باز کند. ابزاری که به دلیل راحتی در حمل، مورد پسند بسیاری از مصرف کنندههای معمولی قرار گرفت. در سال ۱۹۰۰ افراد بیشماری بودند که میتوانستند به راحتی با در دست داشتن یکی از این دوربینها کار عکاسی را انجام دهند. دوربین کوداک براونی از محبوبیت ویژهای برخوردار شد و توانست از سقف اهداف بازاریابی خود فراتر رود. چراکه میتوانست موهبت گرفتن عکس فوری را به افراد هدیه دهد.
عکسهایی که به طور خودکار و بدون پروسه ای خاص به راحتی در کسری از ثانیه گرفته میشدند. این دوربین پس از ورود به بازار، به حدی موفق عمل کرد که تا اواخر دهه ۶۰ هنوز در حال تولید بود. تنها مشکل موجود، کیفیت پایین کار نسبت به دوربینهای قبلی بود که فیلم داخل آن موجبش میشد. به همین دلیل عکاسهای حرفه ای کماکان با متد قدیمی و دوربینهای پیشین کار میکردند. وضوح و کیفیت به دست آمده از روشهای پیشین به مراتب بالاتر از عکسهای گرفته شده با براونی بود.
تکامل دوربین با سرعتی عجیب به پیش میرفت و دائما در حال تغییر در جهت بهینه شدن بود. با نزدیک شدن به دو جنگ جهانی، کار از این هم جدیتر شد. شما شاهد سربازهایی بودید که با در دست داشتن دوربینهای براونی خود به ثبت وقایع میپرداختند. عکسهایی که گاه نشان از وحشتناکترین صحنههای مرگ بار در جنگ بود. هر تصویری که با تماشای آن، شما خود را در میدان جنگ و در میان آن واقعه حس میکردی. عکسی که بدون دستکاری در روایت حقیقی داستان، به شکلی زنده، آن را به تصویر میکشید و ثبت میکرد. عکاسی خبری از همان زمان شکل گرفت و تا کنون هم شما شاهد این پدیده هستید.
دوربین نیکون اف
به دنبال داستان تکامل دوربین، در سال ۱۹۵۹، نیکون اف به بازار عرضه شد و به سرعت دنیای عکاسی را متحول کرد. ساخت این دوربین، انقلابی شگرفت در این صنعت بود. چرا که به افراد امکان گرفتن عکسهایی با عمق میدان فوق العاده بالا و محدوده سرعت شاتر چشمگیر میداد. این حجم از قابلیت در به تصویر کشیدن سوژه در هنر عکاسی، جهشی عظیم نسبت به دوربینهای مدل قبل بود. پیشرفتی که میتوانست فرصتی برای ثبت لحظات با وضوحی بی نظیر و استثنائی باشد. حتی پس از ۶۰ سال، دوربین نیکون اف، نمادین ترین دوربین تولید شده به حساب میآید. ظاهر و قیافه کلاسیک آن به همراه عملکردی فوق العاده، الهام بخش نسلهای بعدی عکاسان است.
این دوربین توانست در میان جامعه عکاسان حرفه ای، یکی از موفقترینها باشد. عکاسانی چون مک کالین، که یکی از معروف ترین عکاسان جنگی بود، اکثر مواقع در خط مقدم جنگ ویتنام در حال به تصویر کشیدن و ثبت وقایع جنگی دیده میشد. امکانات این دوربین به فتوژورنالیستها این شانس را میداد تا بتوانند حتی در شرایط دشوار، جزئیات را به وضوح در قالب عکس ضبط نمایند. عکسهایی که بعدها بحث برانگیزترین داستانهای زمان خود را افشا میکرد؛ به شکلی که در ادامه روی جلد روزنامههای بین المللی مثل ساندی تایمز رفت. این عکسها به قدری واضح بودند که حالا با دیده شدن توسط عموم، کنترل افکار عمومی و همزمان دادن شعار دموکراسی، کار سختی مینمود.
دوربین حرفه ای کوداک پروفشنال DCS SLR.
در این سیر تکامل دوربین، نوبتی هم باشد نوبت عصر دیجیتال است. این به این معنی بود که زمان حلقههای فیلم و انتظار طولانی برای ظهور این تصاویر، گذشته است. کوداک SLR، اولین دوربین دیجیتالی حرفه ای با توانایی گرفتن ۲۸ عکس با نویز پایین در ثانیه، در سال ۱۹۹۱ ساخته شد. این دوربین با قابلیت تنظیمات فوری نوردهی، حساسیت ISO و تعادل رنگ سفید، انقلابی عظیم در شیوه عکاسی عکاسان ایجاد کرد. در کنار قابل اعتماد بودن، انعطاف پذیری خوبی هم داشت و این به آن معنا بود که دست عکاسان را در حد بسیار زیادی برای انجام هر کاری در هنر عکاسی باز میگذاشت. آنها میتوانستند با اضافه کردن مجموعه ای از لنزها، خلاقیت فراوانی در کار ایجاد کنند. چیزی که برای هر عکاس حرفه ای از ضروریات و ملزومات به حساب میآمد.
دوربین کوداک DCS SLR با ورود به بازار، دنیای کاملاً جدیدی از عکاسی را معرفی کرد. به عکاسان این امکان را میداد تا با دسترسی به انواع ویژگیها و قابلیتهای آن، نحوه ثبت و ذخیره تصاویر را تغییر دهند. با این روش دیگر نیازی به حلقههای فیلم حجیم یا تجهیزات وسیع تاریکخانه نبود. به علاوه، طیف گسترده ای از لوازم جانبی نیز به آنها کمک میکرد تا بتوانند بر اساس سوژه و سناریوی درخواستی، دوربین را تنظیم کنند. از لنزهای تله فوتو مناسب برای عکس برداری از حیات وحش گرفته تا بستههای باطری اضافی ایده آل برای زمانهایی که کار عکاسی طولانی میشد، همگی از مزایای این دوربین به حساب میآمد. گاه یک عکاس برای ثبت لحظهای یا منظرهای در طبیعت روزها باید بی حرکت و ثابت انتظار سوژه مورد نظر خود را بکشد. این ابزارها، مناسب این هدف بودند و دقیقا به همین دلیل، این دوربین هنوز در بازار متقاضیان فراوانی دارد.
به دلیل قابلیت تسلط بر کار دوربینهای DCS SLR در میان عکاسان آماتور و حرفهای، کماکان از محبوبیت بسیاری برخورداراست. تکنیکهای به کار رفته توسط این دوربین هنوز هم پابرجا و در حال استفاده است.
آیا میخواهید در مورد تکنیکهای فعلی عکاسی هم اطلاعات بیشتری داشته باشید؟ اگر علاقهمندید به خواندن مقاله تکامل دوربین ادامه بدهید.
دوربین شارپ J-SH04-2000.
اگر میخواهید نقطه عطف عکاسی با دوربین موبایل را مورد بحث قرار دهید به سراغ مکانیزم دوربین شارپ J-SH04-2000 بیایید. ساخت این دستگاه حیرت انگیز، نحوه عکسبرداری را برای همیشه دستخوش تغییرات اساسی کرد. این دستگاه، اولین تلفن دوربین داری بود که به بازار عرضه شد. در واقع کاربران این امکان را داشتند که به جای برقراری تماس تلفنی، عکسی را گرفته و بلافاصله آن را با خانواده و دوستان خود به اشتراک بگذارند. تعداد برنامههایی که با این اختراع مفید به کار گرفته شدند بسیار زیاد است و سهولت دسترسی به عکسها توانست عصر جدیدی در هنر عکاسی را رقم بزند.
دوربینهای دیجیتالی تلفن همراه، انقلابی در چشم انداز رسانههای ارتباط جمعی ایجاد کرده است. در واقع با استفاده از این ابزار، هر شهروند میتواند خود به تنهایی یک گزارشگر باشد. شهروند – خبرنگاری که با در دست داشتن این دوربین میتواند رویدادهای ارزشمند را در لحظه وقوع به طور مستند ضبط کرده و آنها را گزارش نماید. دوربین این گوشیهای هوشمند میتواند، ریزترین وقایع را از دورافتادهترین مکانها به شکل عکس و فیلم به سراسر دنیا ارسال نماید.
تصاویری از زندگی و اتفاقات روزمره که با مردم دنیا به اشتراک گذاشته میشود و به شکلی از رسانههای خودمانی در میآید. پدیده ای که در هیچ کجای دیگر دنیای رسانه به چشم نمیخورد. به علاوه، دوربینهای دیجیتال تلفن همراه، آپلود مستقیم فیلمها در پلتفرمهای اجتماعی را آسان تر کرده اند، این بدان معناست که اخبار وقایع در حال اتفاق به سرعت در سراسر جهان پخش میشود. در واقع این محتواهای تولید شده توسط کاربران به دور از بحث روزنامه نگاری، کمک به درک افراد از جهان امروز پیرامونشان میکند.
کلام پایانی
بنابراین از شروع یک عکس از آن نقطه سوزنی شکل محفظه تاریک گرفته تا این درک جهانی از وقایع روز، همگی مدیون این اختراع شگفت انگیز است. وسیله ای که امروز به شکلی جدایی ناپذیر از زندگی همگی ما در آمده است. با این وجود داستان تکامل دوربین به پایان نرسیده و در واقع این تنها شروعی از یک ماجرای بزرگ است.
اخیرا شاهد استقرار تلسکوپ جیمز وب بودهایم که یکی از باورنکردنیترین تصاویر مربوط به کیهان را درج کرده است. حالا خواهید دید که با پیشرفت هوش مصنوعی، این صنعت بزرگ بازهم دستخوش تحولات وسیعی خواهد شد. تغییراتی که هم اکنون تصاویری را برای شما روی کاغذ میآورد که تاکنون نه گرفتهاید و نه در مخیلاتتان گنجانده نشده است.
شاید در آینده ای نزدیک با این حجم وسیع تغییرات با دیدن یک عکس از خود بپرسید که به راستی واقعیت چیست و چه چیزی نیست؟ چقدر همه چیز هیجان انگیز است و این داستان قرار است به کجا ختم شود. اگر دوست دارید بخشی از این داستان باشید، تنها کاری که باید بکنید این است که دوربین خود را بردارید و دکمه را فشار دهید.
دیدگاهتان را بنویسید